Op 11 juli 1962 werd ik geboren in het Brabantse land, om precies te zijn in Dongen (vlakbij de Efteling), op loopafstand van de Hervormde Kerk, waarvan het middenschip een complete ruïne is, zoals je op de foto kunt zien.
Je vindt me op de tweede rij van onder, derde van rechts. Ik houd met mijn benen een klasgenootje in de houdgreep.
Aan de lagere school heb ik in het algemeen niet zulke fantastische herinneringen bewaard. Liever ging ik op mijn kamer zitten en bedacht ik hele nieuwe werelden (Draakkelland, Oberon), compleet met landkaarten, geschiedenis, en een eigen taal, met cursusboeken en al. Ik schaamde me er een beetje voor, want ik kende niemand die hetzelfde deed. Groot was mijn opluchting dan ook later toen ik de boeken van Tolkien las en de Domitiusreisgids naar Spokanië.
Toch is er één hoogtepunt te noemen in mijn lagere schooltijd en dat was helemaal aan het eind. Op 24 november 1973 deed onze zesde klas mee aan het televisieprogramma Klassewerk. Apetrots was ik toen ik het jaaroverzicht van het Weekblad voor Dongen las dat onze Sint-Jansschool had gewonnen dankzij mijn 11 punten voor het onderdeel Meesterwerk. Uiteindelijk hadden ze "de professor" dan toch even nodig.
Aan de lagere school heb ik in het algemeen niet zulke fantastische herinneringen bewaard. Liever ging ik op mijn kamer zitten en bedacht ik hele nieuwe werelden (Draakkelland, Oberon), compleet met landkaarten, geschiedenis, en een eigen taal, met cursusboeken en al. Ik schaamde me er een beetje voor, want ik kende niemand die hetzelfde deed. Groot was mijn opluchting dan ook later toen ik de boeken van Tolkien las en de Domitiusreisgids naar Spokanië.
Toch is er één hoogtepunt te noemen in mijn lagere schooltijd en dat was helemaal aan het eind. Op 24 november 1973 deed onze zesde klas mee aan het televisieprogramma Klassewerk. Apetrots was ik toen ik het jaaroverzicht van het Weekblad voor Dongen las dat onze Sint-Jansschool had gewonnen dankzij mijn 11 punten voor het onderdeel Meesterwerk. Uiteindelijk hadden ze "de professor" dan toch even nodig.
Betere herinneringen heb ik aan de middelbare schooltijd, die ik doorbracht op het Sint-Oelbertgymnasium in Oosterhout, waar ik mijn beste vriend Richard leerde kennen en genoot van de inspirerende lessen van excentrieke docenten als dhr. Schuurbiers (A thirsty croooowww), pater Getulius, die wiskunde aanschouwelijk maakte door zich zelf als een parallellogram door het lokaal te verplaatsen en die uiterlijk veel weg had van Don Quichotte, pater Aurelianus (LIF = Latijn is fijn, GIG = Grieks is gemakkelijk) met zijn wekelijkse moppenuurtje (Stina!), maar vooral de onlangs overleden pater Ambrosius, door wiens buitengewone lessen (OIAF = onzin is altijd fout. Prachtig!) ik bijna klassieke talen was gaan studeren.
Dat ik een taal wilde studeren, was al snel duidelijk. Ik was er tenslotte sinds de lagere school al mee bezig. De keuze viel uiteindelijk op Frans en op de Rijksuniversiteit Utrecht. Van 1980 tot 1984 woonde ik bij de familie van Keulen in Maartensdijk, waar ik een goede tijd heb beleefd en de basis heb gelegd voor mijn verdere zelfstandige leven. Ik leerde er koken, mijn financiën beheren, zelfstandig studeren en... ik leerde Mark kennen, met wie ik anderhalf jaar een vaste relatie heb gehad. In 1984 verhuisde ik naar de Tobbe in Utrecht. Vooral de eerste twee jaar daar waren fantastisch. We vormden een hele gezellige studenteneenheid en ik kijk op die tijd terug als de spannendste en tegelijk meest onbezorgde tijd die ik heb beleefd.
Mijn benedenbuurvrouw Annelies zong in het studentenkoor A capella, onder leiding van Paul de Kok. Uit nieuwsgierigheid ging ik een keer mee, en dat is niet zonder gevolgen gebleven: het zingen is een van mijn grootste hobby's geworden. Na een jaar deed ik mee aan een grote muziektheaterproductie t.g.v. het 350-jarig bestaan van de universiteit, en ik ging zingen in allerlei koren, waaronder Multiple Voiceen Ensemble Bouzignac, het beste koor waarin ik ooit gezongen heb, misschien op de Nederlandse Bachvereniging na. Mijn andere benedenbuurvrouw Caroline maakte mijn liefde voor de kookkunst in me wakker, en al snel vormde ik met een andere Caroline (Carolina di Bova) en benedenbuurman Erik-Jan een culinaire club, die een soortgelijke club van Paul de Kok beconcurreerde. Het laatste jaar dat ik op de Tobbe woonde, werkte ik al op het RML in Rotterdam. Toen nieuwe huisgenoten haast gillend wegholden bij het zien van mijn lerarenagenda wist ik dat het tijd was om te verhuizen. Aanvankelijk heb ik nog gepoogd een verdieping te betrekken aan de Plompetorengracht, want ik had mijn hart verpand aan de stad Utrecht. Maar in Rotterdam vond ik veel gemakkelijker een nieuwe woonstek, aan de Spangesekade. En hoewel mijn ouders mij daar met pijn in hun hart bezochten (het was nogal een bouwval en al in week 1 werd ik geconfronteerd met een in een tijdschrift verpakt zakje cocaïne bij mij op de trap...), voelde ik mij er de koning te rijk: ik telde alle voetstappen die ik in mijn nieuwe woonruimte kon zetten. In Maartensdijk kon ik niet eens omvallen zonder mijn hoofd tegen een muur te stoten...
Sinds 1995 woon ik in mijn huidige appartement op de Kop van Zuid. Ik geniet er dagelijks van het prachtige uitzicht over de Binnenhaven en hoef hier voorlopig nog niet weg. Alhoewel...
eigenlijk wil ik voortdurend weg. Iedereen die mij kent, weet hoezeer ik besmet ben met het (verre) reisvirus. In 1991 maakte ik mijn eerste verre reis, naar Thailand en dat was beslist niet de laatste keer:
1991 Thailand (met Cross Country)
1992 Thailand (met Jan en Martin)
1993 Ivoorkust, Ghana, Togo, Burkina Faso
en Mali (met Afriesj)
1994 Turkije (met Sawadee)
1996 Sumatra-Java-Bali (Baobab)
1998 Marokko (Baobab)
1999 Egypte (Baobab, met Pa)
2000 Kleine Sunda-eilanden + Sulawesi (Baobab)
2001 Mexico-Belize-Guatemala (Baobab)
2002 Spanje (Baobab)
2003 Peru (Baobab)
2004 Bulgarije-Roemenië (Baobab)
2005 China-Tibet (Baobab)
2006 Noord-India (Baobab)
2007 Venezuela (Baobab)
2008 New York (met Annemiek)
2008 Zijderoute: Kazachstan-China-Kirgizië-Oezbekistan-Turkmenistan
(Baobab)
2009 Kopenhagen (met Annemiek)
2009 Bretagne (met Tineke)
2009 Litouwen-Letland-Estland-Sint-Petersburg (Shoestring)
2009 Stockholm (alleen)
2010 Laos-Cambodja (Sawadee)
2010 Israël (Isropa)
eigenlijk wil ik voortdurend weg. Iedereen die mij kent, weet hoezeer ik besmet ben met het (verre) reisvirus. In 1991 maakte ik mijn eerste verre reis, naar Thailand en dat was beslist niet de laatste keer:
1991 Thailand (met Cross Country)
1992 Thailand (met Jan en Martin)
1993 Ivoorkust, Ghana, Togo, Burkina Faso
en Mali (met Afriesj)
1994 Turkije (met Sawadee)
1996 Sumatra-Java-Bali (Baobab)
1998 Marokko (Baobab)
1999 Egypte (Baobab, met Pa)
2000 Kleine Sunda-eilanden + Sulawesi (Baobab)
2001 Mexico-Belize-Guatemala (Baobab)
2002 Spanje (Baobab)
2003 Peru (Baobab)
2004 Bulgarije-Roemenië (Baobab)
2005 China-Tibet (Baobab)
2006 Noord-India (Baobab)
2007 Venezuela (Baobab)
2008 New York (met Annemiek)
2008 Zijderoute: Kazachstan-China-Kirgizië-Oezbekistan-Turkmenistan
(Baobab)
2009 Kopenhagen (met Annemiek)
2009 Bretagne (met Tineke)
2009 Litouwen-Letland-Estland-Sint-Petersburg (Shoestring)
2009 Stockholm (alleen)
2010 Laos-Cambodja (Sawadee)
2010 Israël (Isropa)
2011 Lapland (Finland-Noorwegen-Zweden) (SRC)
2011 Sachsen-Thüringen (SRC)
2011 Dublin (met Annemiek)
2011 Centraal Europa (Polen-Slowakije-Hongarije-Roemenië-Moldavië-
Transnistrië-Oekraïne) (Djoser) 2011 Sachsen-Thüringen (SRC)
2011 Dublin (met Annemiek)
2011 Centraal Europa (Polen-Slowakije-Hongarije-Roemenië-Moldavië-
2011 IJsland (Sawadee)
2012 Istanbul (met Caroline)
2012 Jordanië (Rosetta)
2012 Jordanië (Rosetta)
2012 Chili-Argentinië-Paraguay-Brazilië (Djoser)
2012 Barcelona en Catalonië (SRC)
2012 Sicilië (SRC)
2013 Georgië (Sawadee)
2013 Kroatië-Bosnië-Herzogvina-Servië-Macedonië-Albanië-Montenegro (SRC)
2013 Litouwen-Wit-Rusland-Rusland (SRC)
2013 Hamburg
2013 Boedapest (SRC)
2014 Nice
2014 Oman-Dubai (Sawadee)
2014 Zuid-Afrika-Swaziland-Lesotho (Koning Aap)
2014 Tunesië (Kras)
2014 Malta (SRC)
2015 Azerbeidzjan-Noord-Iran (Rosetta)
2015 Verenigde Staten-Canada (Kras)
2015 Japan (Sawadee)
2016 Cyprus (SRC)
2016 Cuba (Sawadee)
2016 Bologna - San Marino
2017 Oostenrijk-Duitsland-Liechtenstein (Kras)
2017 Armenië (Rosetta)
2017 Sri Lanka (Koning Aap)
2017 Barcelona Andorra (Bolderman)
2017 Vietnam (Sawadee)
2018 Guernsey Jersey (Scanbrit)
2018 Suriname-Guyana-Frans Guyana (Djoser)
2019 Oslo-Bergen (Kras)
2019 Zuid-Afrika-Namibië-Botswana-Zimbabwe (Sawadee)
2022 Groenland (Askja)
2012 Barcelona en Catalonië (SRC)
2012 Sicilië (SRC)
2013 Georgië (Sawadee)
2013 Kroatië-Bosnië-Herzogvina-Servië-Macedonië-Albanië-Montenegro (SRC)
2013 Litouwen-Wit-Rusland-Rusland (SRC)
2013 Hamburg
2013 Boedapest (SRC)
2014 Nice
2014 Oman-Dubai (Sawadee)
2014 Zuid-Afrika-Swaziland-Lesotho (Koning Aap)
2014 Tunesië (Kras)
2014 Malta (SRC)
2015 Azerbeidzjan-Noord-Iran (Rosetta)
2015 Verenigde Staten-Canada (Kras)
2015 Japan (Sawadee)
2016 Cyprus (SRC)
2016 Cuba (Sawadee)
2016 Bologna - San Marino
2017 Oostenrijk-Duitsland-Liechtenstein (Kras)
2017 Armenië (Rosetta)
2017 Sri Lanka (Koning Aap)
2017 Barcelona Andorra (Bolderman)
2017 Vietnam (Sawadee)
2018 Guernsey Jersey (Scanbrit)
2018 Suriname-Guyana-Frans Guyana (Djoser)
2019 Oslo-Bergen (Kras)
2019 Zuid-Afrika-Namibië-Botswana-Zimbabwe (Sawadee)
2022 Groenland (Askja)
2022 Libanon (Djoser)
2022 Sardinië-Corsica (SRC)
2022 Sardinië-Corsica (SRC)
Ook in Nederland zelf verken ik graag cultuur en natuur. Ik ontdekte de lange afstandswandelpaden in 1999. Uit therapeutische overwegingen (al mijn vrije tijd ging in mijn werk zitten, wat niet gezond meer was) begon ik aan het Pieterpad. Ik liep het in de weekends, in een half jaar. Daarna volgden hetPelgrimspad, het Trekvogelpad, het Marskramerpad en momenteel volg ik het Oeverloperpad. Ook ga ik regelmatig een dagje heen en weer naar Parijs en loop daar leuke routes door bekende en minder bekende delen van de stad.
Zingen ben ik ook blijven doen. Ik heb een vaste stek gevonden in het Rotterdamse Vocaal Ensemble Tiramisu, waarvoor ik ook de website verzorg. Bijzondere herinneringen heb ik ook aan de opera Achnaton van Philip Glass die ik met muziektheater Hollands Diep uitvoerde in 2001 in een speciaal voor de gelegenheid gebouwd theater van scheepscontainers in het kader van Rotterdam Culturele Hoofdstad van Europa.
Luisterfragmenten:
- solo in Vespers van Rachmaninov (concert Tiramisu najaar 2004)
- solo in Drie Schuimtamboers (concert Tiramisu najaar 2005)
Maar luister ook eens naar mijn zus. Die heeft er haar beroep van gemaakt: http://www.carolinelobanov.nl.
En natuurlijk blijven talen mij bezighouden. Ik mag mij gelukkig prijzen dat ik van mijn hobby mijn werk heb kunnen maken, al zou ik soms wensen dat ik meer tijd overhield om aan andere talen dan het Frans te kunnen blijven werken. In het verleden heb ik mij met succes gewaagd aan Spaans, Italiaans, Portugees, Grieks en Thai, maar mijn pogingen om Chinees en Tsjechisch te leren zijn wel heel beperkt gebleven, het Zweeds heb ik nooit in de praktijk geoefend en is dus helemaal weggezakt en de tijd ontbreekt me om me nu eens echt goed in het Russisch te verdiepen. De cursus ligt wel klaar... Maar goed, eerst mijn Spaans maar weer eens oppoetsen, met het oog op de reis naar Venezuela...
Al met al moet ik woekeren met de tijd om mijn werk en mijn hobby's te kunnen blijven combineren, maar ik voel me er wel bij. "Tu existes beaucoup", reageerde onlangs een vriend uit Parijs. Ik vind het wel een mooie uitdrukking. Soms denk ik dat er door al die bezigheden gewoon geen plaats meer is voor iets wat ik als tiener en twintiger als een onbereikbaar ideaal zag: vader worden. Ik heb me er uiteindelijk bij neergelegd dat het niet zo ver zou komen. Wat daarbij wel heel erg helpt, is de goede verhouding met mijn ouders, broer, zus, hun partners en met de drie nieuwe loten aan de Gerritsstam die mij een prachtig cadeau hebben gegeven: dat van het oomschap.
